کوروش دوم هخامنشی | مرد خوشنام تاریخ
✍️ چرا کوروش بزرگ بسیار ستوده می‌شود؟ 🇮🇷
منصفانه بنگریم، هر کسی که برای آزادی این ملت تلاش کرده، گرامیست و فرق نمی‌کند در چه دوره‌ای بوده است؛ کوروش همواره شخصیتی است که به ما ایرانیان تعلق داشته و یکی از هویت تاریخی کهن ایران است. نخست، موروثی شاه ولایتی شد با نام انشان، حدود استان فارس. پس از اینکه دید مردم ماد و پارس که تابع ماد بودند، از حکومت ناراضی هستند، طوایف پارس و ماد را رهبری کرد تا انقلابی را بر علیه ماد راه بیندازند. وی علیه شاه ستمگر ماد (آستیاگ) جنگید و پیروز گشت. او ایالت کوچک پارس را گشود و به عظمت رساند و امپراتوری هخامنشی را بنیان نهاد، حدود آن از شمال تا سیحون و از شرق تا رود سند و از غرب تا دریای مدیترانه و سواحل اژه کنونی بود. (زمان داریوش، بزرگتر شد) کوروش یک نابغه نظامی بود.
کوروش نه به دلیل سرزمین‌هایی که گشود، بلکه بخاطر شخصیت انسانی‌اش همیشه تحسین شده است. به باور مؤرخان، کوروش فرمانروایی عادل، عاقل، مهربان، بااراده، نابغه و خردمند بود. در آن روزگار، فاتحان دیگر (پادشاهان ماد، بابل، آشور و...) رفتارشان قتل و غارت هنگام تسخیر ممالک بود؛ آنها معابد را تخریب می‌کردند و آثار ارزشمند را به غارت می‌بردند و مردم را برده می‌گرفتند و آنها را ناچار به پرستش خدایشان می‌کردند؛ اما کوروش از چنین رفتاری پرهیز کرد و با مردم تابعه مهربان و رئوف بود؛ با مذاهب دیگر کاری نداشت و آنها را محترم می‌شمرد، چنان‌که پس از فتح بابل، هرچه از پیروان سایر ادیان به غارت رفته بود را همگی پس داد و فرمان داد تا ملل تابعه، تا زمانی که علیه شاهنشاهی نباشند، می‌توانند آداب و رسوم و سنت‌های خود را حفظ کنند. او مردم را برده نگرفت و برده‌داری را برانداخت. شهرهایش در معرض غارت و خونریزی نبودند. همچنین او به جای ویرانی، شهرهای آباد ساخت.
کوروش شکل جدیدی از فرمانروایی را به جهانیان معرفی کرد که یک نوع انقلاب اخلاقی بود که در آن از قتل و کشتار و خونریزی خبری نبود، همچنین اولین بار دولت را از حالت «قومی» بیرون آورد؛ او دادگری را در جهان گسترش داد. وقتی مردم این رفتار کورش را دیدند که تا آن زمان معمول نبود، وی را شاهی برگزیده از سوی خدایانشان می‌پنداشتند. این نیز باید گفت که کوروش یکی از دو یا سه شخص تاریخی عهد عتیق است که حدفاصل دو تا چهار قسمت زمان او بود. او توسط پیغمبران بنی‌اسرائیل نیز ستوده شده‌است. در انجیل و قرآن (ذوالقرنین) نیز از اون به نیکی یاد شده‌است. وی هیچ قومی را نابود نساخت، بلکه آنان را متحد کرد و اولین کسی بود که این کار را انجام داد، مردمان نیز برای کوروش احترام بسیاری قائل بودند، مراسم دفن پرشورش در پاسارگاد نیز خود نشانه بود.
#afhu #سیگما #ایران #کوروش
منصفانه بنگریم، هر کسی که برای آزادی این ملت تلاش کرده، گرامیست و فرق نمی‌کند در چه دوره‌ای بوده است؛ کوروش همواره شخصیتی است که به ما ایرانیان تعلق داشته و یکی از هویت تاریخی کهن ایران است. نخست، موروثی شاه ولایتی شد با نام انشان، حدود استان فارس. پس از اینکه دید مردم ماد و پارس که تابع ماد بودند، از حکومت ناراضی هستند، طوایف پارس و ماد را رهبری کرد تا انقلابی را بر علیه ماد راه بیندازند. وی علیه شاه ستمگر ماد (آستیاگ) جنگید و پیروز گشت. او ایالت کوچک پارس را گشود و به عظمت رساند و امپراتوری هخامنشی را بنیان نهاد، حدود آن از شمال تا سیحون و از شرق تا رود سند و از غرب تا دریای مدیترانه و سواحل اژه کنونی بود. (زمان داریوش، بزرگتر شد) کوروش یک نابغه نظامی بود.
کوروش نه به دلیل سرزمین‌هایی که گشود، بلکه بخاطر شخصیت انسانی‌اش همیشه تحسین شده است. به باور مؤرخان، کوروش فرمانروایی عادل، عاقل، مهربان، بااراده، نابغه و خردمند بود. در آن روزگار، فاتحان دیگر (پادشاهان ماد، بابل، آشور و...) رفتارشان قتل و غارت هنگام تسخیر ممالک بود؛ آنها معابد را تخریب می‌کردند و آثار ارزشمند را به غارت می‌بردند و مردم را برده می‌گرفتند و آنها را ناچار به پرستش خدایشان می‌کردند؛ اما کوروش از چنین رفتاری پرهیز کرد و با مردم تابعه مهربان و رئوف بود؛ با مذاهب دیگر کاری نداشت و آنها را محترم می‌شمرد، چنان‌که پس از فتح بابل، هرچه از پیروان سایر ادیان به غارت رفته بود را همگی پس داد و فرمان داد تا ملل تابعه، تا زمانی که علیه شاهنشاهی نباشند، می‌توانند آداب و رسوم و سنت‌های خود را حفظ کنند. او مردم را برده نگرفت و برده‌داری را برانداخت. شهرهایش در معرض غارت و خونریزی نبودند. همچنین او به جای ویرانی، شهرهای آباد ساخت.
کوروش شکل جدیدی از فرمانروایی را به جهانیان معرفی کرد که یک نوع انقلاب اخلاقی بود که در آن از قتل و کشتار و خونریزی خبری نبود، همچنین اولین بار دولت را از حالت «قومی» بیرون آورد؛ او دادگری را در جهان گسترش داد. وقتی مردم این رفتار کورش را دیدند که تا آن زمان معمول نبود، وی را شاهی برگزیده از سوی خدایانشان می‌پنداشتند. این نیز باید گفت که کوروش یکی از دو یا سه شخص تاریخی عهد عتیق است که حدفاصل دو تا چهار قسمت زمان او بود. او توسط پیغمبران بنی‌اسرائیل نیز ستوده شده‌است. در انجیل و قرآن (ذوالقرنین) نیز از اون به نیکی یاد شده‌است. وی هیچ قومی را نابود نساخت، بلکه آنان را متحد کرد و اولین کسی بود که این کار را انجام داد، مردمان نیز برای کوروش احترام بسیاری قائل بودند، مراسم دفن پرشورش در پاسارگاد نیز خود نشانه بود.
#afhu #سیگما #ایران #کوروش
۱.۳k
۱۰ بهمن ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.